معتبر ترین استاندارد در زمینه ساینده های مصرفی در سندبلاستینگ، استاندارد SSPC-AB 1 می باشد.
مطابق استاندارد SSPC-AB 1 ساینده مطلوب، ساینده ای است که تمامی شرایط فیزیکی و شیمیایی زیر را دارا باشد:
- چگالی ویژه(specific gravity) : چگالی ویژه باید حداقل 2.5 باشد.
- سختی (Hardness): سختی باید حداقل برابر 6 درجه Mohs باشد. (نحوه تست کردن سختی نمونه در استاندارد توضیح داده شده است)
- درصد تغییر وزن ناشی از سوختن (weight change on ignition): حداکثر کاهش وزن مجاز در اثر احتراق 1٪ و حداکثر افزایش وزن مجاز 5٪ می باشد. (نحوه انجام آزمایش تعیین درصد تغییر وزن در استاندارد توضیح داده شده است)
- آلودگی ها محلول در آب (water soluble contaminants): هدایت الکتریکی ساینده (در شرایط آزمایش ASTM D 4940) نباید از 1000 microsiemen بیشتر باشد.
- رطوبت محتوی: حداکثر محتوی رطوبت مجاز 0.5 درصد وزنی می باشد.
- محتوی روغن: ساینده نباید هیچ روغنی داشته باشد. برای آزمایش معمولا نمونه را بمدت نیم ساعت در آب قرار داده و سپس وجود روغن را در آب بررسی می کنند.
- محتوی کریستالین سیلیکا: حداکثر درصد وزنی مجاز کریستالین سیلیکا برای ساینده های کلاس A برابر 1 درصد و برای کلاس B برابر 5 درصد می باشد. برای کلاس C محدودیتی از این نظر وجود دارد.